Tutaj się większość rzeczy nie trzyma kupy ... Dla mnie to jest tylko pokaz efektów i nic poza tym

1. Dzisiejsze głowice atomowe są ciężaru ok 10-20 kg. Patrz pociski do dział z zimnej wojny.
2. Nawet w filmie jest powiedziane że Tytani słyszą swe nawoływanie z tysięcy kilometrów..

1. mowisz o pociskach przeciwpancernych? Dla przykladu 8kg wazy zwykly pocisk czolgowy. Bomba atomowa little boy zrzucona na hiroshime wazyla ponad 4T a byla to mala bomba.
2. potwory zakopane sa w ziemi a do tego dochodzi zakrzywienie kuli ziemskiej oraz odbicie dzwieku, plus czestotliwosci z jakimi sie porozumiewaja nie pozwola na efektywna komunikacje na odleglosc dalsza niz 100km

2. ,ale ziemia jest plaska.

:D :D

Walizkowa bomba jądrowa – broń jądrowa posiadana przez służby specjalne m.in. KGB podczas zimnej wojny.
Budowa i właściwości

Najmniejszą możliwą bombę tego typu będzie stanowić kula plutonu Pu-239 (lub uranu U-233). Bez reflektora, kula plutonu Pu-239 w odmianie alotropowej alfa waży 10,5 kg i ma średnicę 10,1 cm.

Aby doszło do wybuchu, musi zostać zapoczątkowana reakcja rozszczepienia. Potrzebna jest masa większa od krytycznej – wystarczy już 1,1 masy krytycznej, aby spowodować eksplozję o sile wybuchu 10-20 ton trotylu. Ładunek taki wydaje się niewielki w porównaniu z kilotonami czy megatonami osiąganymi przez "normalne" głowice jądrowe, jednak jest wyraźnie większy od siły wybuchu jaki można uzyskać w wybuchach materiałów konwencjonalnych. Ponadto nawet niewielka eksplozja atomowa emituje poważną dawkę promieniowania przenikliwego. Dla przykładu, wybuch nuklearny o sile zaledwie 20 ton wytwarza niebezpieczne promieniowanie 500 rem 400 metrów od miejsca eksplozji, natomiast 300 m to promień o 100% śmiertelności (ekspozycja na 1350 rem).

Kula o masie 1,2 masy krytycznej może wytworzyć 100 tonową eksplozję, a przy 1,35 masy krytycznej osiągnąć można siłę wybuchu 250 ton. W tym momencie, jeżeli dostępna jest odpowiednio zaawansowana technika, można skonstruować urządzenie o wzmożonej sile wybuchu (materiał fuzyjny w centrum rozszczepialnej kuli), dzięki czemu bez konieczności zwiększania ilości materiału rozszczepialnego można wytworzyć eksplozję o masie jednej kilotony.

Ostatnie budowane "bomby" atomowe to glowice typu MIRV. W jednej takiej siedzi 10 do 20 takich malych "bombek".

Multiple independently targetable reentry vehicle (MIRV) – jedna z kilku głowic pocisku balistycznego umieszczonych w tym samym pojeździe fazy postartowej pocisku klasy ICBM lub SLBM, z których po zakończeniu fazy startowej każda może być niezależnie umieszczona na kursie balistycznym prowadzącym do odrębnych celów.

Każda z przenoszonych przez pocisk balistyczny głowic wystrzeliwana jest przez post-booster na odrębną trajektorię, ku różnym celom. Klasyczne głowice MIRV nie mają możliwości samodzielnego wykonywania manewrów – dokładne wycelowanie ich na odrębne cele dokonywane jest przez pojazd fazy postartowej (post-booster). Post-booster często określany jest jako połowa stopnia napędowego – ostatni człon pocisku. W rzeczywistości nie jest stopniem napędowym, gdyż nie posiada własnego napędu jak poprzednie stopnie, umieszczone zaś w nim małe silniki rakietowe służą jedynie dla celów manewrowych. Ta część pocisku balistycznego, wykonuje w przestrzeni odpowiednie manewry – dla każdej głowicy z osobna – po czym uwalnia je (w praktyce wystrzeliwuje za pomocą niewielkich ładunków gazowych) na właściwą dla każdej z nich trajektorię[1][2]. Z uwagi na precyzję niezbędną do właściwego wycelowania głowic w poszczególne cele, pojazd post-startowy jest jednym z najbardziej zaawansowanych technologicznie elementów pocisku balistycznego, i tylko nieliczne z krajów dysponujących technologiami balistycznymi dysponują także technologią pojazdów post-startowych.

Głowice MIRV mogą być stosowane w pociskach balistycznych także pojedynczo.

Dlaczego zalozyles od razu, ze cale pasmo komunikacji "tytanow" stanowa fale dzwiekowe, moze nadaja na przyklad na ultra dlugiech?

Fale długie w wyniku bardzo małego tłumienia i dużej dyfrakcji (łatwo uginają się na przeszkodach) rozchodzą się na duże odległości za pomocą fali powierzchniowej. Ulegają również odbiciu od najniższych warstw jonosfery o bardzo niskiej gęstości elektronowej i praktycznie nie wnikają dalej. W ciągu dnia odbijają się od dolnej części warstwy D, a nocą, gdy warstwa D zanika, od warstwy E. W odległości 1000-2000 km do nadajnika natężenie pola fali jonosferycznej przewyższa natężenie pola fali powierzchniowej. Zasięg fal długich jest duży i wynosi, zarówno w dzień i w nocy, kilka tysięcy kilometrów.

NDB (ang. Non-Directional Beacon) – naziemny nadajnik radiowy o charakterystyce bezkierunkowej, pracujący w zakresie częstotliwości 190-1750 kHz (fale od długich do średnich), zwykle z rastrem 1 kHz, wykorzystywany w systemie radionawigacji lotniczej.
Radiolatarnie bezkierunkowe, poza wykorzystaniem w nawigacji lotniczej, są także popularne wśród radioamatorów zajmujących się odbiorem dalekich stacji[1]. W tym celu stosowane są specjalne odbiorniki i anteny, co przy sprzyjających warunkach propagacyjnych umożliwia rejestrację sygnałów radiolatarni NDB oddalonych nawet o kilkanaście tysięcy kilometrów.

ULF (ang. ultra low frequency, bardzo niska częstotliwość) – zakres fal radiowych o częstotliwości: 300–3000 Hz i długości 100–1000 km. Pasmo wykorzystywane do komunikacji w kopalniach, ponieważ potrafi przeniknąć przez warstwy ziemi o znacznej grubości.

ELF (od ang. extremely low frequency) – zakres fal radiowych o częstotliwości 3–30 Hz (i długości fali od 10 000 do 100 000 kilometrów), wykorzystywany przez Marynarkę Wojenną Stanów Zjednoczonych oraz Marynarkę Wojenną Rosji do łączności z zanurzonymi okrętami podwodnymi.


Cos jeszcze na temat panowie "naukowcy"?

"naukowiec" kopiuj wklej z wikipedii, naprawde naukowe zrodlo :) poza tym sila wybuchu 1kT nijak sie ma do tego co pokazali w filmie. Co do komunikacji to na upartego moge sie zgodzic co i tak nie ratuje tego filmu.

To nie ja jestem tutaj naukowiec i nie ja wyszukuje "nielogicznosci", "bledy" i "lamanie praw fizyki", wiec daruj sobie znieslawianie wikipedi.

Ty to napisales :"potwory zakopane sa w ziemi a do tego dochodzi zakrzywienie kuli ziemskiej oraz odbicie dzwieku, plus czestotliwosci z jakimi sie porozumiewaja nie pozwola na efektywna komunikacje na odleglosc dalsza niz 100km" panie naukowiec? Oceniasz sile wybuchu pokazana w filmie na oko? :))))))))))) Robiles proby z ladunkami 1kT w piwnicy czy jak? Jakie zrodlo naukowe na to podajesz?

Przytaczam ci pewne fakty, o ktorych wyraznie nie masz pojecia, sam znajdz sobie "naukowe" zrodlo :)

Bomba Little Boy miała długość 3 m, średnicę w najgrubszym miejscu 71 cm i ważyła 4035 kg. Ładunek uranu ważył 64,1 kg, z czego jedynie około 0,8 kg U-235 uległo rozszczepieniu w trakcie wybuchu, a na główne czynniki rażenia (energię cieplną i promieniowanie) zostało zamienione zaledwie od 600 do 860 miligramów uranu. Bombę tę nazywano Little Boy (mały chłopiec) lub Thin Man (chudy człowiek), gdyż pod takim kryptonimem kryły się też duże bomby zapalające[potrzebny przypis], które masowo zrzucano już wcześniej na Japonię. Bomba Little Boy odziedziczyła po tych bombach zewnętrzny pancerz, co łudząco upodabniało ją do tych bomb. ...Bomba Little Boy miała moc wybuchu równoważną 15–16 kilotonom trotylu.

I jeszcze: Davy Crokett ...

Pociski artyleryjskie dla kalibru 122 mm, 155 mm i 203 mm. Moc od 1-100 Kt. Największa próbna eksplozja z działa 203 mm miała moc 50 kt. Jakieś pytania ? Waga pocisków odpowiednio za danymi z muzeum broni jądrowej: 10, 15 i 45 kg.

Nie wiem dlaczego przywołujesz wagę akurat Little Boya, Davy Crockett – taktyczny jądrowy pocisk odpalany z wyrzutni bezodrzutowe ważył 34,5 kg

Istnieja sluzy... To ze batyskaf byl w wodzie wcale nie oznacza ze sluza na zewnatrz jest otwarta, woda stanowi tylko medium transportowe w tym wypadku, do sluzy. Zabraklo tylko sceny zalewania i wyrownania cisnienia.

Ale ich rozdupcyłeś!
+1

:)

Brawo !!

To już nie science-fiction, to nawet nie fantasy, lecz baśń osadzona we współczesnych realiach.

Ten film byłby super gdyby nie było w nim ludzi.

Bomba faktycznie może być nieduża, a kilkanaście czy kilkadziesiąt kiloton to już coś, ale z dźwiękiem to trochę pojechali, bo ultra długie to są fale elektromagnetyczne, a nie dźwiękowe. Dziewczyna podłącza urządzenie do głośników, a nie do nadajnika radiowego, więc proszę bez głupich tłumaczeń :)

Bardziej mnie jednak drażni zachowanie ludzi. Masz samolot odrzutowy, walisz rakietami o zasięgu kilkudziesięciu lub kilkuset km? Podlec na 100 m żeby dać szansę zwierzakowi. Jesteś kapitanem okrętu? Podpłyń pod potwora nie wiadomo po co. Posiadasz na stanie lotniskowiec? Podpłyń jeszcze bliżej. Strasznie żenująca są sceny "batalistyczne". Nie wiem co trzeba mieć w głowie, żeby w XXI wieku wzorować się na scenach z pierwszego King-Konga. Tam przynajmniej było wszystko uzasadnione. Dwupłaty i karabiny maszynowe. Na resztę to można nawet przymrużyć oko, jak np. atak na stacje arktyczną. Kilku ludzi przejmuje stacje bez strat (wszyscy widocznie witają transport). Ok. Ale grupa reagowania, która nie obstawia drogi ucieczki i zostawia samolot pionowego startu z "kluczykami w stacyjce"... znaczy się bez zabezpieczenia drogi ucieczki przeciwnika :)

przecież to jest Sci-Fi.

Raczej fantastyka osadzona w współczesnych realiach.

Nie ma co szukać taki szczegółów, w tym filmie nic się nie trzyma kupy...