I właśnie atutem tego filmu jest to, że widz podczas seansu wczuwa się w role bohaterów, próbuje się zastanawiać co by zrobił na ich miejscu. Tutaj okazje się, że nasza odpowiedzialność i dojrzałość ma kolosalne znaczenie. Niektórzy z łatwością uciekają od niej przez całe swoje życie, a tu nagle mogłaby pojawić się taka sprawa. I nie ważne co wygra odwaga czy tchórzostwo. Od tego momentu nasze życie nie byłoby już takie same i wszystkie wcześniejsze plany padłyby pewnie w gruzach, jak plany Lewis'a dotyczące następnego dnia. Film ma w ogóle fajną konstrukcję, bo nie wiadomo na czym się stoi, a w dodatku co jakiś czas dowiadujemy się ważnego faktu, który zmienia postać rzeczy o 180 stopni. Całość jest bardzo dobrze zagrana, szkoda tylko, że tak mało uwagi zostało poświęcone dla II bohatera, Tony'ego. Myślę, że gdyby skrócić rolę Vaughn'a dla rozszerzenia Condrad'a, nie wyszłoby to na złe. Film także pokazuje jaką funkcję odrywają w dzisiejszym świecie media i jakie mają wpływy, ale o tym nie będę się już rozpisywał, bo za dużo bym zdradzał:) Podsumowując film jest dość smutny, ale na pewno wart obejrzenia. Bardzo podobała mi się także ostatnia, symboliczna scena, gdy 2 osoby idą w deszczu niby obok siebie, a oddzielnie...

Ritka, nie uwzględniłaś jednej jakże istotnej rzeczy w Twoim tekście- oni nie mieli iść siedzieć za kolegę, tylko za coś co wszyscy w trójkę w równej mierze zrobili, tyle tylko, że złapali tego, który został akurat w chacte na Tajlandii.

Każdy z nich znał lub powinien znać ryzyko. Złamali prawo i jednemu z nich się nie udało. Wyobraź sobie sytuację w której 3 ludzi w nocy okrada bank w kraju w którym grozi za to kara śmierci. Po grabieży rozchodzą się, jednego z nich łapią i mówią że go stracą jeśli reszta się nie ujawni. W życiu bym na to nie poszedł nawet gdyby to miałby być niby 1 dzień odsiadki.